AvanClinic.ir

ساخت وبلاگ

نکات کلیدی این مطلب:

  • تقسیم عاقلانه زمان در طول هفته ممکن است به شما کمک کند زندگی خود را بهتر کنترل کنید و سطح استرس خود را کاهش دهید.
  • فعالیت های مربوط به بهداشت روان که می توانید در برنامه هفتگی خود بگنجانید شامل تنفس عمیق، تمرکز حواس و فعالیت های آرامش بخش است.
  • وقتی اهداف هفتگی شما قابل دستیابی باشد، هر هفته شما را یک قدم به اهداف بزرگتر زندگیتان نزدیکتر می کند.

کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – آیا تا به حال بخشی از جمعه خود را با نگرانی از هفته پیش رو سپری کرده اید؟ فکر کردن به همه کارهایی که باید در چند روز آینده انجام دهید ممکن است شما را تحت فشار قرار دهد، به خصوص اگر یک هفته طوفانی را به پایان رسانده باشید که نه کارآمد بوده و نه سازنده. مانور دادن بین وظایف در طول یک هفته بدون یک برنامه مشخص ممکن است شبیه به حرکت در اقیانوسی متلاطم در یک شب ابری بدون قطب نما باشد. اینجاست که برنامه ریزی هفتگی وارد عمل می شود. این به شما امکان می دهد اهداف قابل دستیابی را تعیین کنید و بفهمید که چگونه هفته خود را سپری کنید.

برنامه ریزی هفتگی عبارت است از نوشتن فعالیت ها، وظایف و رویدادهای شما برای کل هفته. حتی اگر سازماندهی کارهای هفتگی خود در ابتدا بی اهمیت به نظر می رسد، تقسیم عاقلانه زمان در طول هفته ممکن است به شما کمک کند زندگی خود را بهتر کنترل کنید و سطح استرس خود را کاهش دهید. علاوه بر این، نوشتن اهداف کوتاه‌مدت و همه چیزهایی که می‌خواهید در چند روز آینده انجام دهید، به شما فرصتی می‌دهد تا به اهداف شخصی و حرفه‌ای خود برسید و تعادل کار و زندگی را حفظ کنید.

چگونه خودفریبی را تشخیص دهیم؟

اگرچه برنامه ریزی هفتگی شبیه برنامه ریزی روزانه است، اما برنامه هفتگی نسخه گسترده تر دستور کار روزانه نیست. در حالی که برنامه‌های روزانه معمولاً شامل بازه‌های زمانی خاصی است که برای هر کار و فعالیت اختصاص داده می‌شود، بیشتر برنامه‌های هفتگی بر تنظیم و انجام اهداف کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند. بنابراین برنامه ریزی هفتگی می تواند با غلبه بر مولفه های کوتاه مدت آنها به شما در دستیابی به اهداف بلندمدت کمک کند. بیایید چند ایده برای برنامه ریزی هفتگی ضد شکست را مورد بحث قرار دهیم.

برنامه ریزی اهداف خود

بسیاری از مردم اهدافی دارند که دوست دارند روزی به آنها برسند، مانند یادگیری یک زبان جدید، تغذیه سالم یا خواندن کتاب های بیشتر. اغلب، این اهداف بلندمدت به تعویق افتاده و گاهی اوقات کنار گذاشته می شوند. یکی از راه های اطمینان از رسیدن به اهداف بلندمدت، تقسیم آنها به اهداف هفتگی کوچکتر است. شما می توانید چندین هدف در هفته تعیین کنید، به شرطی که اهداف قابل دستیابی باشند و بیش از حد خود را درگیر آن نکنید. وقتی اهداف هفتگی شما قابل دستیابی باشد، هر هفته شما را یک قدم به اهداف بزرگتر زندگیتان نزدیکتر می کند.

برنامه ریزی برای ورزش

سازمان بهداشت جهانی (WHO) حداقل 150 دقیقه فعالیت هوازی ملایم یا 75 دقیقه ورزش حرفه ای را در هفته توصیه می کند. علاوه بر این، داشتن اهداف کوتاه‌مدت برای تناسب اندام می‌تواند شما را در مسیر درست نگه دارد. در یک مطالعه که در خصوص دوندگان انجام شد، مشخص که تعیین هدف هفتگی با افزایش مسافت دویدن مرتبط است (Wack, Crosland, & Miltenberger, 2014).

3 کاری که امروز می توانید انجام دهید تا معنای بیشتری به زندگی خود بیافزایید.

هنگام گنجاندن برنامه ورزشی در برنامه هفتگی خود، ممکن است بخواهید عواملی مانند تناسب اندام، سن، ترکیب بدن، سطح آمادگی کلی را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، اگر به طور کلی از سلامت خوبی برخوردار هستید، اما یک برنامه ورزشی ثابت ندارید، ابتدا تمرینات نسبتا آسان را انتخاب کنید و به آرامی پیشرفت کنید. اگر شرایط سلامتی دارید، قبل از ایجاد یک برنامه ورزشی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.

برنامه ریزی سلامت روانی

متأسفانه، اهداف بهزیستی ذهنی همیشه آنطور که شایسته است، مورد توجه قرار نمی گیرند. با این حال، چندین فعالیت آسان برای سلامت روان وجود دارد که می توانید آنها را در برنامه هفتگی خود قرار دهید. در ادامه برخی از فعالیت های عملی برای بهزیستی ذهنی وجود دارد که می توانید امتحان کنید:

تنفس عمیق: شما نمی توانید به طور نامحدود از موقعیت های استرس زا اجتناب کنید و کارهای استرس زا ممکن است به طور منظم در برنامه هفتگی شما ظاهر شوند. نفس های عمیق در طول دوره های استرس زا می تواند ضربان قلب شما را کاهش دهد و به آرامش شما کمک کند. بنابراین سعی کنید یادآورهایی را در برنامه خود بگنجانید تا قبل از فعالیت های استرس زایی مانند جلسه مهم با مشتری یا امتحان میان ترم، نفس عمیق بکشید.

آیا دچار بحران وجودی هستید؟

ذهن آگاهی: ذهن آگاهی، آگاهی از تجربیات خود بدون قضاوت است. تمرین ذهن آگاهی به شما این امکان را می دهد که به افکار، احساسات و عواطف خود توجه کنید. آگاهی از آنچه فکر می‌کنید و احساس می‌کنید می‌تواند به شما این امکان را بدهد که افکار و احساسات خود را بپذیرید و به تعادل ذهنی بهینه برسید. اگرچه ذهن آگاهی اغلب در فعالیت هایی مانند یوگا و مدیتیشن گنجانده می شود، اما شما می توانید ذهن آگاهی را در هر زمان و هر مکان تمرین کنید.

فعالیت‌های آرامش‌بخش: ممکن است بخواهید هر هفته زمانی را برای فعالیت‌هایی که باعث آرامش می‌شوند، اختصاص دهید. این فعالیت ها می تواند تمرین یوگا، تای چی، مدیتیشن یا دویدن باشد. برخی افراد ممکن است ترجیح دهند وقت خود را در طبیعت بگذرانند یا خود را در یک سرگرمی مشغول کنند. برخی دیگر وقتی با دوستان معاشرت می کنند احساس شادی و انرژی می کنند. فعالیت‌های آرامش‌بخش شما هر چه که باشد، انجام منظم آن‌ها ممکن است به شما کمک کند احساس شادی کنید و دیدگاه مثبتی به شما بدهد.

برگرفته از مقاله منتشر شده توسط موسسه رفاه برکلی.

مطالب مرتبط:

5 گام اساسی برای شادتر بودن و رسیدن به رویاهایتان

3 نکته برای جلوگیری از تله بیشتر خواستن

شکست سخت است و یادگیری از آن سخت تر

AvanClinic.ir...
ما را در سایت AvanClinic.ir دنبال می کنید

برچسب : برنامه ریزی ,موفقیت, نویسنده : amin mokhtarian amin بازدید : 57 تاريخ : دوشنبه 7 آذر 1401 ساعت: 21:31

نکات کلیدی این مطلب:

  • تقسیم عاقلانه زمان در طول هفته ممکن است به شما کمک کند زندگی خود را بهتر کنترل کنید و سطح استرس خود را کاهش دهید.
  • فعالیت های مربوط به بهداشت روان که می توانید در برنامه هفتگی خود بگنجانید شامل تنفس عمیق، تمرکز حواس و فعالیت های آرامش بخش است.
  • وقتی اهداف هفتگی شما قابل دستیابی باشد، هر هفته شما را یک قدم به اهداف بزرگتر زندگیتان نزدیکتر می کند.

کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – آیا تا به حال بخشی از جمعه خود را با نگرانی از هفته پیش رو سپری کرده اید؟ فکر کردن به همه کارهایی که باید در چند روز آینده انجام دهید ممکن است شما را تحت فشار قرار دهد، به خصوص اگر یک هفته طوفانی را به پایان رسانده باشید که نه کارآمد بوده و نه سازنده. مانور دادن بین وظایف در طول یک هفته بدون یک برنامه مشخص ممکن است شبیه به حرکت در اقیانوسی متلاطم در یک شب ابری بدون قطب نما باشد. اینجاست که برنامه ریزی هفتگی وارد عمل می شود. این به شما امکان می دهد اهداف قابل دستیابی را تعیین کنید و بفهمید که چگونه هفته خود را سپری کنید.

برنامه ریزی هفتگی عبارت است از نوشتن فعالیت ها، وظایف و رویدادهای شما برای کل هفته. حتی اگر سازماندهی کارهای هفتگی خود در ابتدا بی اهمیت به نظر می رسد، تقسیم عاقلانه زمان در طول هفته ممکن است به شما کمک کند زندگی خود را بهتر کنترل کنید و سطح استرس خود را کاهش دهید. علاوه بر این، نوشتن اهداف کوتاه‌مدت و همه چیزهایی که می‌خواهید در چند روز آینده انجام دهید، به شما فرصتی می‌دهد تا به اهداف شخصی و حرفه‌ای خود برسید و تعادل کار و زندگی را حفظ کنید.

چگونه خودفریبی را تشخیص دهیم؟

اگرچه برنامه ریزی هفتگی شبیه برنامه ریزی روزانه است، اما برنامه هفتگی نسخه گسترده تر دستور کار روزانه نیست. در حالی که برنامه‌های روزانه معمولاً شامل بازه‌های زمانی خاصی است که برای هر کار و فعالیت اختصاص داده می‌شود، بیشتر برنامه‌های هفتگی بر تنظیم و انجام اهداف کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند. بنابراین برنامه ریزی هفتگی می تواند با غلبه بر مولفه های کوتاه مدت آنها به شما در دستیابی به اهداف بلندمدت کمک کند. بیایید چند ایده برای برنامه ریزی هفتگی ضد شکست را مورد بحث قرار دهیم.

برنامه ریزی اهداف خود

بسیاری از مردم اهدافی دارند که دوست دارند روزی به آنها برسند، مانند یادگیری یک زبان جدید، تغذیه سالم یا خواندن کتاب های بیشتر. اغلب، این اهداف بلندمدت به تعویق افتاده و گاهی اوقات کنار گذاشته می شوند. یکی از راه های اطمینان از رسیدن به اهداف بلندمدت، تقسیم آنها به اهداف هفتگی کوچکتر است. شما می توانید چندین هدف در هفته تعیین کنید، به شرطی که اهداف قابل دستیابی باشند و بیش از حد خود را درگیر آن نکنید. وقتی اهداف هفتگی شما قابل دستیابی باشد، هر هفته شما را یک قدم به اهداف بزرگتر زندگیتان نزدیکتر می کند.

برنامه ریزی برای ورزش

سازمان بهداشت جهانی (WHO) حداقل 150 دقیقه فعالیت هوازی ملایم یا 75 دقیقه ورزش حرفه ای را در هفته توصیه می کند. علاوه بر این، داشتن اهداف کوتاه‌مدت برای تناسب اندام می‌تواند شما را در مسیر درست نگه دارد. در یک مطالعه که در خصوص دوندگان انجام شد، مشخص که تعیین هدف هفتگی با افزایش مسافت دویدن مرتبط است (Wack, Crosland, & Miltenberger, 2014).

3 کاری که امروز می توانید انجام دهید تا معنای بیشتری به زندگی خود بیافزایید.

هنگام گنجاندن برنامه ورزشی در برنامه هفتگی خود، ممکن است بخواهید عواملی مانند تناسب اندام، سن، ترکیب بدن، سطح آمادگی کلی را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، اگر به طور کلی از سلامت خوبی برخوردار هستید، اما یک برنامه ورزشی ثابت ندارید، ابتدا تمرینات نسبتا آسان را انتخاب کنید و به آرامی پیشرفت کنید. اگر شرایط سلامتی دارید، قبل از ایجاد یک برنامه ورزشی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.

برنامه ریزی سلامت روانی

متأسفانه، اهداف بهزیستی ذهنی همیشه آنطور که شایسته است، مورد توجه قرار نمی گیرند. با این حال، چندین فعالیت آسان برای سلامت روان وجود دارد که می توانید آنها را در برنامه هفتگی خود قرار دهید. در ادامه برخی از فعالیت های عملی برای بهزیستی ذهنی وجود دارد که می توانید امتحان کنید:

تنفس عمیق: شما نمی توانید به طور نامحدود از موقعیت های استرس زا اجتناب کنید و کارهای استرس زا ممکن است به طور منظم در برنامه هفتگی شما ظاهر شوند. نفس های عمیق در طول دوره های استرس زا می تواند ضربان قلب شما را کاهش دهد و به آرامش شما کمک کند. بنابراین سعی کنید یادآورهایی را در برنامه خود بگنجانید تا قبل از فعالیت های استرس زایی مانند جلسه مهم با مشتری یا امتحان میان ترم، نفس عمیق بکشید.

آیا دچار بحران وجودی هستید؟

ذهن آگاهی: ذهن آگاهی، آگاهی از تجربیات خود بدون قضاوت است. تمرین ذهن آگاهی به شما این امکان را می دهد که به افکار، احساسات و عواطف خود توجه کنید. آگاهی از آنچه فکر می‌کنید و احساس می‌کنید می‌تواند به شما این امکان را بدهد که افکار و احساسات خود را بپذیرید و به تعادل ذهنی بهینه برسید. اگرچه ذهن آگاهی اغلب در فعالیت هایی مانند یوگا و مدیتیشن گنجانده می شود، اما شما می توانید ذهن آگاهی را در هر زمان و هر مکان تمرین کنید.

فعالیت‌های آرامش‌بخش: ممکن است بخواهید هر هفته زمانی را برای فعالیت‌هایی که باعث آرامش می‌شوند، اختصاص دهید. این فعالیت ها می تواند تمرین یوگا، تای چی، مدیتیشن یا دویدن باشد. برخی افراد ممکن است ترجیح دهند وقت خود را در طبیعت بگذرانند یا خود را در یک سرگرمی مشغول کنند. برخی دیگر وقتی با دوستان معاشرت می کنند احساس شادی و انرژی می کنند. فعالیت‌های آرامش‌بخش شما هر چه که باشد، انجام منظم آن‌ها ممکن است به شما کمک کند احساس شادی کنید و دیدگاه مثبتی به شما بدهد.

برگرفته از مقاله منتشر شده توسط موسسه رفاه برکلی.

مطالب مرتبط:

5 گام اساسی برای شادتر بودن و رسیدن به رویاهایتان

3 نکته برای جلوگیری از تله بیشتر خواستن

شکست سخت است و یادگیری از آن سخت تر

AvanClinic.ir...
ما را در سایت AvanClinic.ir دنبال می کنید

برچسب : fv, نویسنده : amin mokhtarian amin بازدید : 55 تاريخ : دوشنبه 7 آذر 1401 ساعت: 21:30

چگونه می توان به طور موثر با ترس از ناشناخته‌ها روبرو شد؟

کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – ترس بخشی طبیعی از زندگی است. هیچ کس نمی تواند ادعای یک زندگی بدون ترس داشته باشد زیرا همیشه عاملی وجود دارد که ما را به این فکر می اندازد که چگونه ممکن است یک موقعیت پیش بیاید.

تهدیدهای اخیر همه گیری کرونا ما را در معرض مسائل بسیار ملموس زندگی و مرگ قرار داده است. همه‌گیری که جهان را متوقف کرد، به وضوح ضعف‌های ما و نحوه واکنش افراد خوش‌نیت را به رویدادی که به دلیل ترس از ناشناخته ایجاد شده بود، نشان داد. ترس بهره وری، ارتباطات، توانایی خلقت و رفاه عاطفی ما را کاهش می دهد. یکی از نمونه های بارز احتکار دستمال کاغذی در ابتدای همه گیری بود.

برخی از مردم از ترس تمام شدن موجودی دستمال کاغذی به فروشگاه ها هجوم بردند که در نهایت باعث کمبود دستمال کاغذی شد. در طول همه‌گیری، انتخاب‌های غذایی برخی افراد تحت تأثیر ترس بود. برخی محصولات غذایی با کیفیت را برای محافظت از سیستم ایمنی خود در برابر ویروس خریداری کردند، در حالی که برخی دیگر به دلیل محدودیت ناشی از همه گیری، انتخاب های غذایی خود را افزایش دادند.

از بسیاری جهات، دیدگاه همه چیز است. به این معنی که بیشتر اوقات، ما اتفاقات و رویداد ها را از دریچه تجربه خودمان درک می کنیم، که اغلب نظرات ما را در مورد یک موضوع خاص نشان می دهد. اگر دیدگاه مخالفی ارائه نشود، می‌تواند مسیر بعدی ما را تعیین کند (اینکه آیا به یک موقعیت پاسخ دهیم یا واکنش نشان دهیم). در ادامه پنج پیشنهاد برای مواجهه با ترس از ناشناخته‌ها وجود دارد.

پاسخ به یک موقعیت

گاهی اوقات، ما حرکت را با پیشرفت اشتباه می گیریم. پاسخگویی به یک موقعیت مستلزم رویکردی دقیق و حساب شده برای حل مسئله است. فقط به این دلیل که یک تصمیم محاسبه نشده برای رفع یک مشکل فوری گرفته شده است، لزوماً به معنای پیشرفت نیست. در عوض، می تواند به این معنی باشد که یک سری اقدامات واکنشی انجام شده است. از سوی دیگر، پیشرفت به صورت پرسیدن سؤالات درست، مشورت و اجرای مناسب ترین گزینه است. به عنوان مثال، در طول همه گیری کرونا، دانشمندان به آزمایشگاه‌ها رفتند و به دنبال پاسخی برای چگونگی کاهش انتشار ویروس بودند. پس از جستجوی طولانی، محلول هایی در قالب واکسن تجویز شد.

6 نشانه طرحواره بی اعتمادی و سوءاستفاده

از آنجا که جامعه جهانی برای یک هدف مشترک گرد هم آمدند، دیدگاه های مختلفی ارائه شد و بهترین راه حل ها انتخاب شد. اساساً، ترس از ناشناخته‌ها می تواند ما را به انجام کارهای خوب یا منفعل سوق دهد. دیدگاه، عاملی است که تصمیمات ما را در یک موقعیت هدایت می کند.

ردیابی منبع

گاهی اوقات، از چیزی که برای ما غریبه به نظر می رسد می ترسیم و در مواقعی اجازه می دهیم روایت های دیگران دیدگاه های ما را شکل دهد. به عبارت ساده تر، ترس به طور کلی منشأ آن چیزی است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم برای ما اتفاق افتاده است. بنابراین ردیابی منبع ترس های اصلی در زندگی ما بسیار مهم است.

پی بردن به اینکه چرا یک ترس خاص در زندگی ما یک مسئله است، آغازی برای غلبه بر آن ترس است. به عنوان مثال، فردی که از چندین شغل اخراج شده است، به دلیل ترس از دست دادن شغل خود، انگ خاصی نسبت به عدم قطعیت های مربوط به محل کار دارد. در نتیجه‌ی تجربه گذشته او، مسائل جزئی می توانند نامتناسب شوند. ردیابی منبع یک ترس خاص می تواند به ما کمک کند تا با چنین ترسی مقابله کنیم، و صحبت آشکار با یک مشاور یا روانشناس خوب در مورد ترس هایمان در محل کار می تواند کمک کننده باشد.

ترس های خود را با یک فرد مورد اعتماد در میان بگذارید

سرکوب ترس می تواند تأثیر منفی مرتبط با سلامتی بر رفاه فرد داشته باشد. ترس سرکوب شده در طول زمان می تواند منجر به اضطراب شود و اضطراب در نتیجه احساسات منفی سرکوب شده یا افزایش استرس تشدید می شود.

چگونه به خود ایمان داشته باشیم؟

به عبارت دیگر، پیش بینی بدترین ها در هر موقعیتی می تواند ما را در معرض ترس از ناشناخته‌ها قرار دهد. هنگامی که این اتفاق می افتد، جستجوی برای کمک حرفه ای می تواند مفید باشد. گاهی اوقات، افراد تمایل دارند که یک موقعیت را به درستی درک نکنند و ممکن است نیاز به راهنمایی حرفه ای برای ارزیابی مجدد موقعیت داشته باشند.

در یک اجتماع زندگی کنید

جامعه با ساختار خانه ها یا ثروت محله تعریف نمی شود. در عوض، گروهی از مردم که قانون طلایی را به رسمیت می شناسند (با دیگران به گونه ای رفتار کنید که می خواهید با شما رفتار شود) و درک می کنند که افراد در یک گروه دستاوردهای بیشتری کسب می کنند، تعریف عملی یک جامعه را منعکس می کنند. هیچ کس به تنهایی آنقدر خودکفا نیست که از دیگران مستقل باشد. مردم از نظر اجتماعی، عاطفی و اقتصادی در جوامع سالم و نه در انزوا، پیشرفت می کنند.

5 نکته برای افزایش اعتماد به نفس

معنای واقعی جامعه این است که انسانیت خود را با دیگران بدون در نظر گرفتن ویژگی های جمعیتی به اشتراک بگذاریم، جوامع سالم منجر به یک ملت سالم می شود. ترس مخرب باعث عدم اعتماد می شود، عدم اعتماد باعث ایجاد شک می شود، شک فاصله ایجاد می کند، فاصله ایجاد انزوا می کند و در نهایت انزوا ترس منفی ما را از ناشناخته ها افزایش می دهد که می تواند منجر به تفرقه شود. هیچ چیز در خلاء وجود ندارد. هنگامی که آونگ به سمت چپ می چرخد، نیروی برابری لازم است تا آن را به حالت تعادل برساند، که به این معنی است که انجام یک عمل حساب شده ضروری است.

اقدام کنید

هیچ کاری تا زمانی که برای آن اقدامی نکنیم پیش نخواهد رفت. تنها با آرزوی تغییر تا زمانی که اقدامی انجام نشود، تغییری ایجاد نخواهد شد. تنها راه برای تشخیص اینکه دیگران به چه چیزی فکر می کنند، مشاهده کارهایی است که انجام می دهند یا انجام نمی دهند. بنابراین، فعالیت بخشی از زندگی است. به زبان ساده، هر موجود زنده ای که برای مدت طولانی بیکار باشد، می تواند به یک نگرانی تبدیل شود. برای اینکه زندگی را به طور کامل تجربه کنیم، باید ترس های خود را با زیر سوال بردن منشأ ترس های خود بررسی کنیم و مایل باشیم در جستجوی روح و انجام کارهایی که برای کامل شدن ما لازم است، بپردازیم.

قدمت ترس به اندازه وجود انسان است. ما هرگز نمی‌توانیم از شر همه ترس‌های زندگی خلاص شویم، اما می‌توانیم روشی را انتخاب کنیم که با آن ترس‌هایمان را سرگرم کنیم. ما می توانیم به صورت سازنده یا مخرب بترسیم. ترسیدن به طور سازنده نشان می دهد که ما ترس های خود را از موضع خوش بینی، با جسارت و مصمم درک می کنیم و رویکردی حساب شده برای درک و تصحیح منبع ترس خود در پیش می گیریم. ترس مخرب زمانی ریشه می‌گیرد که ما غیرمنطقی باشیم و از آنچه تجربه می‌کنیم آگاهی نداشته باشیم.

3 کاری که امروز می توانید انجام دهید تا معنای بیشتری به زندگی خود بیافزایید

ترس از ناشناخته‌ها می تواند برای ما خوب باشد، بسته به اینکه چگونه ناشناخته را درک کنیم. واکسن ها در نتیجه ترس از اینکه اگر راه حلی برای ویروسی که می تواند زندگی ما را مختل کند پیدا نکنیم، کشف می شوند. از طرفی دیگر، ترس مخرب از ناشناخته‌ها می‌توانست منجر به انجام هیچ اقدامی در مورد ویروس کرونا نشود و ما همچنان در صف خرید دستمال کاغذی و محلول ضد عفونی کننده باقی بمانیم. هر دو ترس یکسان هستند، اما اولی با واکنش متفکرانه به رویداد برانگیخته شد. آیا ما از ناشناخته‌ها می ترسیم زیرا ناشناخته هستند؟ یا اینکه با واکنشی متفکرانه با ناشناخته‌ها روبرو می شویم تا کاری در مورد آن برای خیری بزرگتر انجام دهیم؟ پیروی از پیشنهادات این مقاله می تواند در زمان مواجهه با ترس ما از ناشناخته‌ها مفید و یاری دهنده باشد.

محمد امین مختاریان

7 روش جلوگیری از واکنش بیش از حد به استرس

چگونه خودفریبی را تشخیص دهیم؟

آیا دچار بحران وجودی هستید؟

AvanClinic.ir...
ما را در سایت AvanClinic.ir دنبال می کنید

برچسب : ترس ,خودشناسی ,روانشناسی, نویسنده : amin mokhtarian amin بازدید : 71 تاريخ : يکشنبه 6 آذر 1401 ساعت: 13:21

نکات کلیدی این مطلب:

  • عواقب منفی اعمال ما می تواند ما را وارد مارپیچ اجتناب کند.
  • شفقت به خود می تواند مسیر شما را از منفی به مثبت تغییر دهد.
  • به این فکر کنید که چگونه می خواهید از شما یاد شود و به میراثی که می خواهید از خود به جای بگذارید فکر کنید.
کلینیک روانشناسی آوان | مرکز روانشناسی پاسداران | مشاوره

کلینیک روانشناسی و مددکاری آوان – وقتی برای بار چهارم، پنجم یا دهم، پس از اینکه به خود قول می‌دهیم که بهتر عمل خواهیم کرد شکست می‌خوریم، اعتماد دوباره به خود می تواند دشوار باشد. در چنین شرایطی سوالات ترسناک و نگران کننده شروع به آزار ما می کند:

  • “آیا من ضعیف هستم؟”
  • “آیا زندگی من برای همیشه اینگونه خواهد بود؟”
  • “اگر من هرگز تغییر نکنم و تنها باشم چه؟”
  • “آیا من نمی خواهم همیشه خوشحال باشم؟ آیا من ذاتاً انسانی خود ویرانگر هستم؟»

این پرسش‌ها روایت غیرممکنی را ایجاد می‌کنند و فضای کافی برای تامل بر آشفتگی‌ها یا اشتباهاتی که بخشی از فرمول رشد ما هستند، نمی‌دهند.

چه زمانی از مشاوره فردی استفاده کنیم؟

پس راه درست برای نگاه کردن به ناامیدی های اجتناب ناپذیر زندگی چیست تا خود را به سمت مارپیچ رو به پایین سوق ندهید؟ در ادامه این مطلب سه تکنیک وجود دارد که وقتی شکست ها باعث می شود زندگی شما از کنترل خارج شود، از آنها استفاده کنید.

شفقت به خود را بجای انتقاد از خود انتخاب کنید.

ما گاهی اوقات در چرخه های معیوب تعیین استانداردهای غیرممکن، ناتوانی در رسیدن به آنها و در نتیجه احساس شرم غیرقابل حل گرفتار می شویم (که می تواند ما را ترغیب کند تا برای دفعه بعدی استانداردهای بالاتری را تعیین کنیم).

مؤثرترین راه برای شکستن این چرخه، از بین بردن شرم و خودتنبیهی از طریق شفقت به خود است. یعنی همان اندازه که با دیگران با مهربانی رفتار می کنیم، با خود نیز مهربان و لطیف باشیم.

بر اساس مطالعه ای که در بولتن شخصیت و روانشناسی اجتماعی منتشر شده است، زمانی که می خواهید دچار انتقاد از خود شوید مراحل زیر را در نظر بگیرید:

  • به زمانی که درد یا رنجشی دارید توجه کنید (بدون رها کردن یا گرفتار شدن در احساسات خود)
  • درک کنید که تجربه پریشانی بخشی از تکامل انسان است (در مقابل احساس انزوا به تجربیات فکر کنید)
  • به خودتان محبت کنید (به جای انتقاد شدید از خود)

شفقت به خود نه تنها تأثیر مثبتی بر رفاه و سلامت جسمانی ما دارد، بلکه می تواند با شکستن الگوهایی که می توانیم در آنها گیر کنیم، مسیر زندگی ما را تغییر دهد.

چگونه قلب شکسته خود را شفا دهیم

در اینجا تمرینی برای هرکسی که با دلسوزی به خود دست و پنجه نرم می کند وجود دارد: به اعمال خود همان گونه واکنش نشان دهید که نسبت به کارهای یکی از عزیزان خود واکنش نشان می دهید. به عنوان مثال، اگر دوست صمیمی شما مدام اشتباه می کند، آیا او را سرزنش می کنید و او را رها می کنید؟ یا اینکه اشتباهات او را گوشزد کرده و به او کمک می کنید تا با فردی با تجربه مشورت کند؟ یک مثال دیگر می آوریم. اگر خواهر یا برادر شما خیلی می ترسد شغلی را که از آن ناراضی است ترک کند، آیا با گفتن اینکه به اندازه کافی خوب نیستند او را سرزنش می کنید؟ یا به او کمک می‌کنید راهی بیابد که بدون تخریب زندگی‌ خود، شغل خود را ترک کند؟

یاد بگیرید که چگونه مکث کنید.

ایده رویارویی با پیامدهای منفی اعمالمان می تواند ما را وارد مارپیچ اجتناب کند. ما می توانیم از پیامد های منفی اعمال خود فرار کنیم و زمان گرانبهایی را که می توانستیم برای برطرف کردن مشکل استفاده کنیم، تلف کنیم.

فرار از پیامد ها باعث می شود که یک تجربه مفید در زندگی را که می تواند در جهت افزایش تکامل ما به کار گرفته شود را از دست بدهیم. با نادیده گرفتن و فرار از پیامدها ما خودمان را قضاوت می کنیم، به احساسات بیش از حد واکنش نشان می دهیم و مکانیسم های مقابله ای ناسازگاری را ایجاد می کنیم.

چگونه می توان فلسفه شکست ناپذیر “من می توانم و من می خواهم” را پذیرفت؟

مطالعات نشان می دهد که ذهن آگاهی می تواند به درمان چنین مسائلی کمک کند و به ما کمک کند مرکز روانی خود را دوباره کشف کنیم.

تمرین ذهن آگاهی از طریق تمرین هایی مانند مدیتیشن، انواع خاصی از درمان مانند رفتار درمانی دیالکتیکی و مشاهده افکار و احساسات ما به طور عینی می تواند به ما کمک کند تا آنچه را که محققان شخصیت ذهن آگاه می نامند، توسعه دهیم.

به بیان ساده، تمرکز حواس می تواند به باز کردن گره هایی که در تمام طول زندگی خود داشته ایم کمک کند.

دفعه بعد که احساس کردید وسوسه شدید که از ریل خارج شوید، کمی مکث کنید. به عواقب بلندمدت اعمالتان فکر کنید و اجازه دهید احساساتتان قبل از تصمیم گیری عجولانه بر شما فروکش کنند.

چشم اندازی برای پایان نامه خود ترسیم کنید.

این فکر که روزی دیگر وجود خود را از دست خواهیم داد، از برخی جهات غم انگیز است، اما اگر کمی دیدگاه خود را تغییر دهیم می تواند باعث تغییر و رشد شود.

به جای اینکه به این فکر کنید که چه زمانی، چگونه یا چرا خواهید مرد، به این فکر کنید که چگونه می خواهید در خاطرات بمانید و چه میراثی می خواهید از خود بجای بگذارید. خاطرات بجای مانده و میراث شما لازم نیست عالی باشند، فقط باید اصیل باشند.

3 نکته برای کمک به عبور از رابطه شکست خورده

مطالعه‌ای که اخیراً در مجله تحقیقات شخصیت منتشر شد، نشان داد که وقتی از مردم در مورد اینکه چگونه می‌خواهند به خاطرات سپرده شوند سوال شد، بیشتر مردم داستان‌هایی را نقل کردند که آن‌ها را افرادی خوب و با فضیلت نشان می داد.

پذیرفتن فناپذیری می تواند به ما کمک کند که بهترین نسخه از خود باشیم. همچنین می‌تواند بخش‌های خاصی از خودمان را که شاید نادیده گرفته شده‌اند را به ما یادآوری کند.

در انتهای این مطلب تمرین دیگری برای شما در نظر گرفته ایم: میراث و خاطراتی را که می‌خواهید از خود به جای بگذارید بنویسید و سعی کنید تا آنجا که می‌توانید مطابق با آن روایت زندگی کنید.

نتیجه

همه ما گاهی بدترین دشمنان خودمان هستیم. برای شکستن مارپیچ خودباختگی و رو به پایین باید:

  • با انتخاب شفقت به خود به جای انتقاد از خود، با خود مهربان تر باشید.
  • ذهن آگاهی را تمرین کنید تا امواج عاطفی را از بین ببرید.
  • به میراثی که دوست دارید از خود به جا بگذارید فکر کنید و اجازه دهید اقدامات شما را در زمان حال هدایت کند.

محمد امین مختاریان

مطالب مرتبط

چگونه به خود ایمان داشته باشیم؟

چگونه « انتقاد از خود » را شکست دهیم؟

آیا دچار بحران وجودی هستید؟

4 روش برای متوقف کردن نفرت از خود

AvanClinic.ir...
ما را در سایت AvanClinic.ir دنبال می کنید

برچسب : موفقیت ,شکست ,روانشناسی, نویسنده : amin mokhtarian amin بازدید : 55 تاريخ : شنبه 5 آذر 1401 ساعت: 14:03

کلینیک روانشناسی آوان – بازی کردن کودکان دارای اهمیت زیادی می باشد زیرا از طریق بازی، کودکان آنچه را که در ذهن خود دارند نشان می دهند. بازی درمانی شاخه ای از درمان روانشناختی است که اغلب برای کودکان مورد استفاده قرار می گیرد و حول درک کودکان و نیازهای آنها از طریق مشاهده و کمک به حل مشکلات کودکان طراحی شده است. بازی درمانی معمولاً برای کودکان 3 تا 11 ساله که دارای مشکلات اجتماعی، عاطفی یا رفتاری هستند، طراحی شده است. بازی درمانی یک درمان با اهمیت است که در محیط بازی انجام می شود.

بازی درمانی در یک اتاق مخصوص بازی انجام می شود که در آن قوانین کمی بر کودک تحمیل می شود و به کودک اجازه می دهد احساسات خود را آزادانه و به خودی خود بیان کند. درمانگر که در رشته روانشناسی کودک تحصیل کرده است، معمولاً مجموعه ای از اسباب بازی ها را دارد که کودکان می توانند از آنها برای نشان دادن احساسات خود استفاده کنند. علاوه بر این، درمانگر ممکن است از کودکان درباره اسباب بازی هایی که استفاده می کنند سؤالاتی بپرسد تا نگرانی های پنهان آنها را آشکار کند.

بازی درمانگران به انتخاب وسایل بازی توسط کودک، انواع بازی هایی که کودک انجام می دهد و همچنین سبک بازی توجه ویژه ای دارند. علاوه بر این، میان درمانگر و کودک یک رابطه اعتمادی برقرار می شود که ارزش درمانی دارد. از طریق بازی درمانی، کودکان یاد می‌گیرند که افکار و احساسات خود را به روش‌های مناسب بیان کنند، درباره احساسات دیگران بیاموزند، راه‌های کنترل رفتار خود را بیاموزند و یاد بگیرند که چگونه مشکلاتی را که با آن مواجه می‌شوند حل کنند.

بازی درمانی

چه زمانی برای بازی درمانی مراجعه کنیم؟

والدین گاهی فکر می کنند که بازی درمانی «فقط بازی» است، اما بازی برای کودکان مهم است. بازی نه تنها می تواند پنجره ای به دنیای درونی آنها باشد، بلکه نکات زیادی در روند بازی درمانی پدیدار می شود که دارای ارزش درمانی می باشد و نباید صرفاً به این دلیل که از طریق بازی انجام می شود نادیده گرفته شوند. کودکان در بازی درمانی می توانند روش های تفکر و رفتاری را کشف کنند که به شکوفایی آنها کمک شایانی می کند.

بازی درمانی برای کودکانی مفید است که به دلایلی در پریشانی هستند، مشکلات رفتاری آشکاری از خود نشان می دهند، یا در زندگی خود ناراحتی چشمگیری مانند مرگ والدین یا طلاق والدین را تجربه کرده اند. بازی درمانی اغلب زمانی استفاده می شود که کودکان با اقدامات پزشکی جدی مواجه هستند یا با بیماری مزمن دست و پنجه نرم می کنند و بسیاری از بیمارستان های کودکان خدمات بازی درمانی را ارائه می دهند.

بازی درمانی برای کودکانی که آزار جسمی یا عاطفی را تجربه کرده اند یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند مفید است و نشان داده شده است که به کودکانی که جنگ و سایر جنایات را تجربه کرده اند کمک می کند. کودکانی که دائماً غمگین یا مضطرب هستند، می توانند بازی درمانی را راهی ایمن و محرمانه برای حل مشکلات خود بیابند، مانند آنهایی که عصبانی هستند یا در سازگاری با تغییر مشکل دارند.

البته، بازی درمانی گاهی برای بزرگسالان نیز استفاده می شود. به عنوان مثال، ایفای نقش تکنیکی است که به طور گسترده در بازی درمانی استفاده می شود که در درمان های استاندارد بزرگسالان مانند درمان شناختی رفتاری نیز گنجانده شده است. نوشتن خلاقانه، موسیقی و هنر همگی ممکن است برای اهداف درمانی اقتباس شوند.

 

از بازی درمانی چه انتظاری می رود؟

والدین نقش مهمی در بازی درمانی کودکان دارند. درمانگر معمولاً با انجام مصاحبه با یک یا هر دو والدین یا مراقبین شروع می کند و اطلاعاتی در مورد کودک جمع آوری می کند تا به پیش زمینه‌ای در خصوص مشکل دست یابد.

سپس درمانگر ممکن است به طور جداگانه با کودک مصاحبه کند و بازی کودک را به تنهایی تماشا کند. مشاهده ساده نحوه تعامل والدین و کودک در این مقطع می‌تواند اطلاعاتی در مورد رابطه والد-کودک، ماهیت دلبستگی کودک و اینکه کودک و والدین چگونه جدایی را مدیریت می‌کنند، در اختیار درمانگر قرار دهد.

همچنین ممکن است درمانگر از کودک و والدین (یا مراقب) بخواهد که با هم بازی کنند تا نحوه تعامل آنها را مشاهده کند. بر اساس اطلاعات و مشاهدات، درمانگر یافته های خود را با والدین در میان می گذارد و در مورد رویکردی برای درمان کودک تصمیم می گیرد.

بازی درمانی معمولاً در جلسات هفتگی به طور متوسط 20 جلسه به مدت 30 تا 45 دقیقه انجام می شود. درمان متناسب با هر کودک و ماهیت مشکلاتی که کودک با آنها دست و پنجه نرم می کند، طراحی می شود. با گذشت زمان، کودک معمولاً به تجربه بازی و درمانگر اعتماد می کند و یک رابطه حمایتی پدیدار می شود که باعث پیشرفت روند درمان می شود.

درمانگران علاوه بر تماشای نحوه بازی کودکان با اشیاء در اتاق بازی، متوجه می شوند که آیا هر جلسه ای به جلسه دیگر تغییری در بازی وجود دارد یا خیر. بازی بسیار تکراری ممکن است نشانگر مشکلی مهم باشد که نیاز به کاوش دارد. برخی از درمانگران اتاق های بازی مجهز به آینه های یک طرفه دارند تا بتوانند کودک را در حال بازی بدون مزاحم مشاهده کنند. آنها همچنین ممکن است یک یا چند جلسه را برای بررسی بعدی و مشاهده دقیق فیلم برداری کنند.

بازی درمانی

روند جلسات بازی درمانی چگونه است؟

از بازی درمانی برای درک آنچه در ذهن کودک است استفاده می شود زیرا بازی وسیله بیان طبیعی کودکان است. در بازی درمانی قوانین کمی بر بازی کودک تحمیل می شود و انتخاب آزادانه اشیاء بازی و نحوه استفاده از آنها اغلب سرنخ‌هایی از سطح رشد کودک، خانواده، روابط اجتماعی، مشکلات زندگی و دنیای درونی آنها ارائه می دهد. ممکن است به کودک اجازه داده شود تا به کامیون ها و تلفن ها و اسباب بازی های دیگر، وسایل طراحی و نقاشی، عروسک ها، حیوانات عروسکی، ماسک ها و لباس ها، شن بازی و… دسترسی داشته باشد. ممکن است از کودک خواسته شود تا با استفاده از عروسک‌های خیمه شب بازی داستانی درباره خانواده خود تعریف کند یا ممکن است یک چوب جادو به کودک داده شود و از او خواسته شود چند آرزو کند.

گاهی اوقات بازی درمانی جهت دارتر است و یک درمانگر ممکن است با کودک در موقعیت بازی درگیر شود. به عنوان مثال، درمانگر و کودک ممکن است تجربه ای را ایفا کنند که کودک آن را به شدت استرس زا می داند (مانند روز اول مدرسه) و به کودک اجازه می دهد تا نگرانی های خود را بیان کند و در عین حال متوجه شود که بدترین ترس هایش محقق نمی شوند. در طول بازی نقش، ممکن است از کودک خواسته شود تا سناریوهای مختلفی را بازی کند و ایده هایی برای انجام دادن آن ها به دلخواه ارائه دهد.

درمانگر ممکن است فعالیت‌هایی را ایجاد کند تا به کودک کمک کند از آسیب‌های عاطفی رهایی یابد. به عنوان یک شریک بازی، درمانگر می تواند به کودکان مبتلا به نقص های اجتماعی یا عاطفی کمک کند تا ارتباط و تعامل را با مهارت بیشتری بیاموزند.

بر خلاف بسیاری از اشکال دیگر درمان، بازی درمانی توسط کودک هدایت می شود. با این حال، کودکان معمولاً سناریوهایی را ترسیم یا بازی می کنند که منعکس کننده مشکلات در زندگی واقعی آنها است. بازی درمانگر ممکن است درگیر روایتی شود که تجربه درونی کودک را بیان و تفسیر کند.

آزادی هدایت درمان به روش‌های دیگری به کودکان کمک می‌کند: پذیرش کامل را به آنها منتقل می‌کند، به کودکان کمک می‌کند تا خود را کشف کنند، به آنها کمک می‌کند حس تسلط بر خود را توسعه دهند که محرکی برای یادگیری روش‌های جدید رفتار است. هر دو بازی دستوری و غیر مستقیم کاربردهای خود را دارند و بازی درمانگران بسته به شرایط ممکن است از هر دو رویکرد استفاده کنند.

بازی درمانی یک رویکرد روانشناختی به خوبی تثبیت شده بر اساس تعدادی از نظریه های روانشناختی است. تحقیقات کیفی و کمی نشان می دهد که در بسیاری از موارد بسیار موثر است. تحقیقات اخیر توسط PTUK (موسسه بازی درمانی بریتانیا) نشان می دهد که 71٪ از کودکانی که به بازی درمانی مراجعه می کنند، تغییر مثبتی را نشان می دهند.

بازی درمانی

آیا بازی درمانی می تواند به بزرگسالان کمک کند؟

بازی درمانی همچنین می تواند برای بزرگسالانی که در برقراری ارتباط با احساسات خود تلاش می کنند مفید باشد.

این یک محیط راحت و امن را برای افراد فراهم می کند تا با استفاده از خلاقیتی که در ذات همه افراد وجود دارد، مسائلی را که با آن روبرو هستند کشف کنند. درست مانند کودکان، دسترسی به ناخودآگاه، شکستن موانع و باز کردن قفل آن راهی است که به افراد کمک می‌کند احساسات خود را کشف و ابراز کنند.

بازی درمانی اغلب از استعاره استفاده می کند. اسباب‌بازی‌ها یا کمک‌های خلاقانه به نمادهایی تبدیل می‌شوند که احساسات، تجربیات، موقعیت‌ها و افراد را نشان می‌دهند. این رویکرد برای نیازهای فردی مراجعه کننده طراحی شده است و برای هرکسی متفاوت خواهد بود.

 

بازی درمانگر خوب چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟

بازی درمانگر یک متخصص بهداشت روان است که آموزش و تجربه بیشتری در بازی درمانی دارد. توصیه می شود به دنبال درمانگری باشید که نه تنها آموزش گسترده ای داشته باشد، بلکه تجربه استفاده از بازی درمانی را برای درمان کودکانی که نگرانی هایی مشابه کودک شما دارند، داشته باشد.

مانند تمام انواع درمان، پیدا کردن یک بازی درمانگری که شما و بخصوص فرزندتان بتواند با او ارتباط برقرار کند بسیار مهم است. با توجه به اهمیت بازی درمانی کلینیک آوان دارای حساسیت بسیار زیادی در خصوص این رویکرد درمانی می باشد و بهترین بازی درمانگران را می توانید در کلینیک آوان ملاقات کنید.

برای اطلاعات بیشتر و تعیین وقت با شماره تلفن 09900064001 تماس بگیرید.

 

مطالب مرتبط:

روانشناسی کودک چه کمکی به فرزندمان می کند؟

چه زمانی به مشاور نوجوان مراجعه کنیم؟

AvanClinic.ir...
ما را در سایت AvanClinic.ir دنبال می کنید

برچسب : کودک ,نوجوان ,بازی درمانی ,بازی ,روانشناسی ,روانشناسی کودک, نویسنده : amin mokhtarian amin بازدید : 101 تاريخ : جمعه 4 آذر 1401 ساعت: 4:37